Onze eerste echte dag.

Onze eerste echte hele dag in New York.

Slapen wilde niet echt lukken natuurlijk maar dat zijn we gewend de eerste dagen in de states.

Om 5 uur beide wakker en maar gaan douchen en langzaam naar de overkant gegaan voor een Starbucks, altijd heerlijk als je een koffie lief hebber bent.  Heel even over Times Square gelopen waar het wel heel erg rustig was t.o.v de avond daarvoor. Een engels stel sprak mij (Petra ) aan om wat foto ‘s van hun te maken, ook zij konden het niet langer uithouden in bed en waren maar opgestaan om vroeg van New York te genieten.

Vandaag stond in het teken van de grote klim van de  ‘groene dame’ zoals ik haar al jaren noem.

Ben voor jaren terug met mijn broer naar Parijs geweest en daar staat het enige echte vrijheidsbeeld. Heb mij toen al voorgenomen om ooit eens het vrijheidsbeeld in New York te beklimmen maar ja …..wanneer. Nou nu dus….ware het niet dat ik voor een aantal weken terug een beetje pech heb gehad en een van mijn knieën niet meer mee wilde werken aan het geen ik wilde. Vreselijk als je altijd zo actief bent en nu eigenlijk gewoon beperkt wordt in je doen en laten. Tuurlijk liet ik me niet uit het veld slaan en met een positieve instelling ( die ik zeker heb ) begonnen aan de klim vandaag van het vrijheidsbeeld……

De metro was snel gevonden en daar gingen we met de subway naar  het laatste station waar we de ferry’s al zagen liggen. De metro is toch een ervaring apart. Kijk mijn ogen altijd uit naar de kleurrijke en markante figuren die mee reizen in zo’n metro, ik geniet daar van.

Na aan te sluiten in een rij waren we snel aan de beurt en konden de ferry op, super op het water want dat vinden wij beide geweldig mooi….en het weer was gewoon uitstekend. Strak heldere blauwe lucht beter konden we het ons niet wensen.

Na wat veiligheidsmaatregelen mochten we het eiland betreden van het vrijheidsbeeld. Heb met verbazing staan kijken hoe groot en dacht alleen hoe ga ik het nu waarmaken om haar te beklimmen.

Zoals Ronald mij aanmoedigde…..stapje voor stapje en als het niet gaat even uitrusten….Nou dat ging de eerst 188 traptreden heel goed want dat was recht toe recht aan maar toen kwam het, net als in de st. Pieter van Rome, alleen maar smalle ongelooflijk steile kromme trappen. Op een gegeven hoorde ik stemmen en kwamen steeds dichter bij….JAAAAAA we  waren er , de kroon…..helemaal buiten adem maar we waren er en wat een uitzicht, tuurlijk samen met het mooie weer was het een bonus.

Er stond bewaking in de kroon en ik kan niks anders zeggen dan dat ze heel vriendelijk en behulpzaam waren, hielpen met foto’s maken en gaven antwoord op al je vragen. Na wat foto’s en een babbeltje ging het weer naar beneden. Ook weer klauteren  en klimmen. Onder gekomen hebben we ons wat drinken gepakt en heel even gaan pauzeren onder de bomen. We hadden beide een heel  trots gevoel.

In de skyline zagen we het nieuwe one world liggen ( je kunt er niet omheen hij is mega ) die gaan we morgen beklimmen maar daar is een lift aanwezig, zag me echt niet al die trappen doen.

We namen de metro naar central park om daar even in het gras te zitten. Ook een wens van mij om op het grasveld een hotdog te eten , en zo geschiedde……

We maken nog een flinke wandeling langs fifth avenue en raken niet uitgekeken. Wat een grote gebouwen en wat een reclames overal.

Omdat het hele gezin fan is van de film Home Alone zijn we nog wat foto’s  gaan maken bij het hotel the Plaza en omgeving, daar is dat allemaal opgenomen en dat is dan heel herkenbaar en erg leuk om te zien.

Om 14.30 uur waren we zover gaar dat we richting hotel zijn gezwabberd ( lopen kun je het niet meer noemen. We waren al van 5.00 uur in touw)  heel even hebben we ons op bed gelegd maar de zandman wilde maar wat graag langs komen en dat hebben wij niet toegelaten. Dus na een uurtje bijkomen toch weer op pad en in de zijstraten van Times Square eens gaan kijken wat daar allemaal speelt……dat varieert van supermarkt tot de firefighters…..deze laatste vinden het geweldig om een praatje te maken en over 9-11 hebben zij heel veel te vertellen want zij hebben het allemaal meegemaakt. Ook zij moesten toen flink aan de bak maar zij wisten ook niet waar te beginnen zo’n chaos. Mooi om die mannen te horen praten en denk alleen respect voor die gasten.

‘s Avonds zijn we een hapje gaan eten bij olive garden met een geweldig uitzicht op een zeer levendige straat net als van ons balkon van de hotelkamer, ja ja een balkon in New York  op de hotelkamer. Die overigens geweldig mooi is, echt een aanrader dit hotel.

Nu ga ik mijn knie koelen en dadelijk slapen en kijk terug op een geweldig mooie dag  met mijn man saampjes genieten van New York.

Groetjes van Petra.


Hieronder uitzicht vanaf onze veranda top-floor. Mooier kan toch niet